ساختار منعقد کننده های پلیمری

ساختار منعقد کننده های پلیمری

رایج ترین گروه های آنیونی مواد منعقد کننده در ساختار پلی الکترولیت‌های آنیونی گروه کربوکسیلات (–COO-) ،گروه فسفنات (–PO3H-, –PO32-) و گروه سولفونات (–SO3-) می‌باشد. در پلی الکترولیت‌های کاتیونی رایج ترین گروه عاملی آمین‌های نوع اول و دو م و چهارم (–NH3+, =NH2+ & ≡N+) می‌باشند.

نوع آنیون موجود در ساختار منعقد کننده های پلیمری و نحوه تکرار آن در ساختار پلیمر نشان دهنده خواص پلی الکترولیتی نظیر حلالیت در آب و سایر محلول‌های قطبی و با پیوند هیدروژنی (مثل الکل )، هدایت الکتریکی و ویسکوزیته محلول می‌باشد. بر خلاف پلی الکترولیت‌های غیر یونی این خصوصیات به شدت به میزان pH و غلظت نمک بستگی دارد. تمامی پلی الکترولیت‌های طبیعی یا سنتزی می‌توانند در مقیاس زیادی تولید شوند. پلی الکترولیت‌های طبیعی مانند پکتین، آلژینات و پلی پپتایدها هستند. نمونه‌هایی از پلی الکترولیت‌های سنتزی نیز پلی آلیل آمین‌ها و نمک هایشان می‌باشد.

از جمله مهمترین پلی الکترولیت های مورد استفاده در تصفیه آب می توان به پلی اکریل آمید اشاره کرد که در ادامه به آن بیشتر خواهیم پرداخت :
پلی اکریل آمید

واژه پلی اکریل آمید به هر پلیمری اطلاق می‌شود که یکی از مونومرهای آن اکریل آمید باشد. اگر بخواهیم با دقت بیشتری راجع به این ماده بررسی کنیم نامگذاری ایوپاک آن، (poly (prop-2-enamide می‌باشد که یک پلیمر قابل حل در آب است و از پلیمریزاسیون مونومرهای اکریل آمید و N, N′-methylenebis) acrylamide) به دست آمده است.

• سولفات آهن
• خرید سولفات آهن
• فروش سولفات آهن
• قیمت سولفات آهن
• سولفات آهن پودری